De lijst, dat zou de planning zijn, niet de kinderkamer.
Zoals ik verwacht had kwam alles als vloedgolf over me heen. Iedereen bood me handige dingen aan. In de chaos heb ik een keuze gemaakt. Een lijst maken is niet iets wat ik graag doe. Het helpt, maar leuk? Nee. De lijst is nodig, maar het eerste wat we hebben gedaan, is de kinderkamer.
De kinderkamer hadden we uitgekozen voor Indigo, maar nooit volledig in elkaar gezet. Uiteindelijk hebben we alles bij mijn schoonouders opgeslagen. Het was voor ons te heftig de meubels in huis te hebben. We hadden besloten om hem pas weer in huis te zetten als alles goed zat.
Nu we weten dat het goed zit hadden we beide de behoefte om de meubeltjes in huis te hebben. We wilden een echte kinderkamer.
Op marktplaats hadden we een heel leuke set gevonden. Een commode, een bedje en een kast allemaal in het zelfde thema. Met sterretjes en maantjes. De prijs is zo’n verschil met nieuw. Een nieuwe set in de winkels waar wij keken kost al snel een paar honderd euro. Nu hebben we alles voor onder de 100 euro.
Omdat ik altijd goed op moet letten hoeveel hooi ik op mijn vork neem, had ik een plan gemaakt. De commode had alleen nog een paar kleine reparaties nodig. Die wilde ik dus af hebben. Daarnaast zou het fijn zijn als ook het bedje of de kast af zou zijn. Dit heb ik ook duidelijk aangegeven. Het is belangrijk dat mijn vrouw en ik van te voren dezelfde verwachting hebben. Communicatie, heel belangrijk.
Maar de dag liep soepel. De commode en het bedje zaten zo in elkaar dus ook de kast kwam aan de beurt.
Normaal zijn dit soort kasten niet moeilijk. Het is een soort Ikea kast. Daar hebben we ondertussen wat ervaring mee. Het probleem is echter dat de vorige eigenaars daar mogelijk minder ervaring mee hadden. In ieder geval met het demonteren. Er waren behoorlijk wat schroeven uitgesloopt die niet meer werkte. Gaten die te groot waren geworden en op sommige plaatsen zaten gaatjes voor schroeven die er oorspronkelijk niet zaten.
Het voelt als een klein wonder, maar we hebben de kast nog soepel in elkaar kunnen zetten. Gelukkig hebben we met z’n tweeën 4 handen, voeten en knieeen, want die hebben we wel nodig gehad om alles op zijn plek te houden voordat alle schroeven er in zaten.
Op zo’n vrije dag kan je veel voor elkaar krijgen. Maar ook zondag hadden we nog nodig. Er moest nog een bijbehorend plankje en lamp worden opgehangen en een rails zodat we ook wat foto’s of een schilderijtje op kunnen hangen.
De kinderkamer is dan zo goed als af, toch hing er nog die ene taak boven mijn hoofd. Die lijst moest er echt gaan komen, want ik had geen idee wat we wel en niet nodig hadden en wat we wel en niet konden gebruiken.
Na de laatste klusjes duwde mijn vrouw dus een van de lijsten uit een babybox onder mijn neus. Het mocht duidelijk zijn, die lijst ging nu gebeuren.
Dat klinkt misschien vreemd, maar voor mij werkt dit goed. Ik kan zoiets lang uitstellen. Het is dan fijn als ik even geen keus heb.
Een groot deel van de lijst heb ik in mijn Journal gekopieerd. In totaal staan er nu 29 items op die we waarschijnlijk nodig hebben. Bij 17 hiervan moet ik eer ook nog een gaan uitzoeken waar we op moeten letten. En dan moet ik niet vergeten dat er ook nog dingen zijn die mogelijk nog niet op de lijst.
Nu de kinderkamer en de lijst klaar zijn kreeg ik ook te horen wat de volgende aankoop word. Dat is mooi, hoef ik daar niet over na te denken. De kinderwagen. En wanneer we die gaan kopen is ook al bekend. Volgende week. Dat betekend dat ik 1 week heb om onderzoek te doen.
Makkelijk toch, hoe moeilijk kan het zijn. 4 Wielen, juist hoogte en iets waar de baby in kan liggen. Toch?
Photo by insung yoon on Unsplash
