Wordt ik geleid door mijn leven? Oftewel reageer ik alleen maar op wat er in mijn leven gebeurd? Ik moet meer acteren in mijn leven. Ten minste dit is wat mijn therapeut mij vertelde.

Maar wat wordt hier nou precies mee bedoelt? Ik moet meer acteren in mijn leven. Het is misschien een vertaalfoutje. Wanneer ik namelijk denk aan acteren dan denk ik aan toneel spelen, een rol neer zetten. Maar in het Engels is het natuurlijk “to act” ofwel handelen. Ik moet dus meer zelf handelen en niet alleen reageren.

Het is iets wat ik zelf helemaal niet door heb. Sterker nog ik denk vaak dat ik juist de controle over mijn leven heb en actief besluit wat ik ga doen. Ik plan immers mijn dagen helemaal vol. Zo vol dat ik niet eens alles kan doen. Is dat dan geen handelen? Of doe ik dat omdat ik alleen maar reageer op input? Blijkbaar is dit een typisch kenmerk voor ADHD.

Afspraken.

Steeds vaker probeer ik meer richting te geven aan mijn leven. Hoe ik dat doe is van te voren aan geven wat ik wil doen, hoeveel ik wil doen. Ik probeer bijvoorbeeld niet meer dan 3 afspraken per dag in te plannen. Dit kunnen 3 afspraken zijn die de hele dag in beslag nemen, maar ook wanneer het 3 afspraken zijn die maar 2 uur in beslag nemen. Maar als ik zeg 3 dan is het ook 3. Iets anders zeg ik dan af. Zelfs als het belangrijk lijkt.

Ik doe dit omdat ik anders meteen merk dat ik veel te gestrest raak. Ik heb het idee dat mijn hele dag vol zit en ik nergens tijd voor heb. Met het huishouden maak ik tegenwoordig ook lijstjes. Hier probeer ik mezelf ook aan te leren dat planten water geven en de badkamer schoonmaken geen gelijke taken zijn. Mijn hoofd zegt 2 taken maar de werkelijkheid is een verschil van 50 minuten.

Mijn Schrijven.

Ditzelfde wil ik gaan doen met mijn schrijven. Ook hier moet ik niet reageren. Maar juist actie ondernemen. De regie houden over wat ik doen.

Het houdt ook in dat ik soms bewust af moet wijken van mijn plannen. In mijn hoofd had ik een aantal dingen staan die ik wilde schrijven. Ik heb een karate seminar gehad waar ik een een eerste opzet voor heb staan. Een review van het koken van een diner. Maar om heel eerlijk te zijn. Dit waren gewoon weer reacties op iets wat was gebeurd.

Het zijn goede onderwerpen om over te schrijven. Beide vind ik leuk en het zijn sowieso onderwerpen die ik wilde oppakken. Maar toen kwam de rest van mijn leven er opeens tussen. Allemaal andere afspraken waardoor ik geen tijd heb gehad om de stukken te bewerken tot een goed lopend stuk. Ik wil het wel op de juiste manier doen en niet gewoon snel een stuk er uitgooien..

En nu?

Laat dit nou meteen een goed moment zijn om te kijken dat of ik kan schakelen. Ik schrijf een volledig ander stuk. Waarbij ik al meer op de basis let dan ik bij die andere stukken heb gedaan. En als alles goed gaat heb ik dan minder tijd nodig om het te herschrijven en kan ik wil aan mijn plan van wekelijks schrijven en online plaatsen voldoen.

Maar handel ik nu? Of reageer ik?
Dit is voor mij handelen. Als ik puur zou reageren zou ik alles laten zitten. Dan zou ik zeggen ik heb geen tijd. Laat maar. En stilletjes zou ik kijken hoe ik een plan laat vallen. In plaats van dat te doen schakel ik nu. Schrijf ik een nieuw toepasselijk stuk wat kleiner is, wat makkelijker te bewerken is, waar ik iets van leer, en andere misschien iets aan hebben. Ik heb een keuze gemaakt. Bewust.

En jij? Reageer jij alleen op omstandigheden? Of bepaal je ze zelf?

Banner Photo van Alexander Dummer via Unsplash